درمان موفقیت‌آمیز ضایعه نخاع گردنی با سلول‌های بنیادی برای نخستین بار درکشور

درمان موفقیت‌آمیز ضایعه نخاع گردنی با سلول‌های بنیادی برای نخستین بار درکشور





درمان موفقیت‌آمیز ضایعه نخاع گردنی با سلول‌های بنیادی برای نخستین بار درکشور
محققان دانشگاه علوم پزشکی یزد با انجام یک طرح تحقیقاتی،‌ موفق به درمان ضایعه نخاع گردنی با تزریق سلول‌های بنیادی شدند.

به گزارش بنیان، این طرح تحقیقاتی توسط محققان کشور در بیمارستان شهید دکتر رهنمون یزد انجام شده است.
دکتر حمید حبوباتی، جراح مغز و اعصاب ، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی یزد و از مجریان این طرح، در این باره گفت: در سال های اخیر طرح تحقیقاتی تحت عنوان "تزریق سلول های بنیادی مزانشیمال در بیماران ضایعه نخاعی" در 10 بیمار قطع نخاع کمری انجام شد که از این تعداد در 3 مورد حس و حرکت اندام ها به میزان یک تا سه پنجم برگشت پیدا کرد.
وی با اشاره به این که تزریق سلول‌های بنیادی مزانشیمال در بیمار ضایعه نخاع گردنی برای اولین بار در کشور صورت گرفته است گفت: در این طرح تحقیقاتی تزریق سلولهای بنیادی در محیط کشت جدید و با تکثیر سلولی بیشتر از طرح اول صورت گرفت.
این جراح مغز و اعصاب ادامه داد: در طرح اول سلول‌های بنیادی تا 150 هزار تکثیر شد؛ ولی در طرح تحقیقاتی اخیر میزان تکثیر سلول‌ها به 4 تا 5 میلیون سلول افزایش یافت که انتظار می‌رود این افزایش کمیت و کیفیت سلولی تاثیر بسزایی در پاسخ به درمان داشته باشد.
وی با اشاره به روند انجام عمل موفقیت آمیز تزریق سلول‌های بنیادی مزانشیمال در بیمار ضایعه نخاع گردن تصریح کرد: این عمل بر روی علیرضا شفیق 16 ساله که در سانحه رانندگی دچار آسیب شدید نخاع گردنی شده بود انجام شد که به نوع خود در کشور بی نظیر بود.
دکتر حبوباتی افزود: حس و حرکت 4 اندام واختیار ادرار و مدفوع در این بیمار بطور کامل مختل شده و بعلاوه بیمار دچار دیسترس تنفسی شدید نیز شده بود و به همین دلیل لوله تراکئوستومی برای وی تعبیه شد.
این محقق یزدی به گزارش ایسنا با اشاره به این که نخاع گردنی حساس ترین منطقه نخاع است که کلیه مناطق بدن از گردن به پایین را عصب‌دهی می‌کند خاطرنشان کرد: متاسفانه هنوز روش درمانی ثابت شده ای تا به حال برای اینگونه آسیب ها کشف نشده است. لذا بر آن شدیم تا طبق آخرین پروتکل مقالات آمریکایی محیط کشت را عوض کرده و سپس سلول ها را از مغز استخوان لگن بیمار گرفته و تا تعداد 4 تا 5 میلیون تکثیر کنیم.
این جراح مغز و اعصاب یزدی تصریح کرد: پس از گذشت 25 روز، این سلول ها داخل مایع مغزی نخاعی بیمار تزریق شد که خوشبختانه بعد از 2 هفته حس بیمار از ناحیه گردن به پایین 80 درصد بهبود پیدا کرد. همچنین بعد از گذشت یک ماه کنترل ادرار و مدفوع نیز به میزان 80 درصد برگشت و تنفس وی نیز کاملا بهبود یافت.
این محقق تاکید کرد: این پروسه تحقیقاتی تنها بر روی بیماران قطع نخاعی گردن ، پشتی و کمر قابلیت انجام دارد که بیش از 3 ماه از ترومای آنها نگذشته باشد و بیمار هیچ گونه حس و حرکتی نداشته باشد.
وی گفت: به منظور انجام این عمل بر روی بیماران مزمن باید تامین اعتبار کافی و تحقیقات بیشتری صورت گیرد که امیدواریم با عنایت خداوند متعال و سپس همکاری مسؤولان و خیرین این امکان نیز فراهم شود.

منبع : بنیان

جاسوسی مولکول به مولکول در حرکات DNA ویروسی

جاسوسی مولکول به مولکول در حرکات DNA ویروسی





جاسوسی مولکول به مولکول در حرکات DNA ویروسی
به گزارش پژوهشکده مجازی بیوتکنولوژی پزشکی، دانشمندان به امید مشخص شدن چگونگی آلوده شدن سلول ها توسط ویروس ها، روشی را برای تعیین کمیت میزان رفت و آمد DNA ویروسی( vDNA ) ابداع کردند. این روش که بدون تغییر عفونت، ویروس تازه سنتز شده را برچسب می زند، تجسم عفونت را امکان پذیر می کند.

در یکی از اولین تحقیقاتی که با استفاده از این روش امکان پذیر شد، عفونت آدنوویروس مورد بررسی قرار گرفت و مشاهده شد که استخربزرگی از  vDNA های عاری از کپسید در سیتوزول جمع شده است. یک توضیح احتمالی این است که واردات هسته ای از vDNA وارد شده در کاهش یافته است.
چنین مشاهدات سودمندی روش جدید را نشان می دهد که می تواند به کل چرخه تکثیر ویروس های DNA دار تعمیم داده شود. به گفته دانشمندانی که این روش را ابداع کرده اند، این کار فرصتی را فراهم می کند تا ماشین های موثر سلولی و ویروسی را بر روی vDNA تازه کپی شده و یا یا سنسور های ایمنی ذاتی را بر روی DNA ویروسی سیتوپلاسمی،  متمرکز کنیم.
دانشمندان در مقاله ای توضیح دادندکه آنها چگونه ازکشت سلولی، آدنو ویروس های انسان عامل بیماری های تنفسی، ویروس های ورم ملتحمه، ویروس هرپس و ویروس آبله استفاده کردند. این رویکرد، بر خلاف  روش های مبتنی بر آنتی بادی و الیگونوکلئوتیدی DNA، این اجازه را می دهد تا بدون دناتوراسیون نمونه ها DNA را دید.
Nathan W. Luedtke (نویسنده همکار از موسسه شیمی آلی در دانشگاه زوریخ) می گوید: مولکول ما بدون اثر بر عملکرد های بیولوژیک DNAبه آن چسبیده است. همچنین می توان از آن برای برچسب زدن DNA در میکروسکوپ فلورسانس استفاده کرد.
پس از آلوده کردن سلول های انسانی کشت داده شده با ویروس های برچسب دار، دانشمندان رفتار vDNA را در زمان ورود به سلول ها مشاهده کردند. پروفسور Greber می گوید: ما مشاهده کردیم که بر خلاف آنچه انتظار می رفت همه vDNA ورودی، وارد هسته سلول نمی شود و بخش قابل توجهی از آن در سیتوزول (مایع سیتوپلاسم) باقی می ماند. به گفته دانشمندان، این پدیده ممکن است بخشی واکنش دفاعی ضد ویروسی باشد.
دانشمندان همچنین مشاهده کردند که سلول هایی از همان نوع، مقادیر مختلفی از DNA ویروسی را به هسته خود وارد می کنند. به گفته پروفسور Greber، این تفاوت ها  ممکن است مربوط به واکنش های دفاعی ضد ویروسی هسته (شبیه به چیزی که در سیتوزول وجود دارد) باشد. علاوه بر این، این واکنش های دفاعی ممکن است بین سلول های مختلف متفاوت باشد. دانشمندان می گویند: روش آنها می تواند برای سایر ویروس های DNA و یا ویروس HIV استفاده شود.

منبع : Vimb

شناسایی اولین ژن در رایج ترین شکل ازافتادگی دریچه میترال

شناسایی اولین ژن در رایج ترین شکل ازافتادگی دریچه میترال





شناسایی اولین ژن در رایج ترین شکل ازافتادگی دریچه میترال
تحقیقات بر روی DNA چند خانواده بزرگ موجب بدست آمدن یک نشانه ژنتیکی شده که دانشمندان را قادر ساخت تا به نقش یک ژن در افتادگی دریچه میترال ( MVP ) اشاره کنند(یک بیماری شایع قلب که یکی از علل اصلی نارسایی قلبی است).

دانشمندان همچنین مشخص کردند که چگونه جهش در این ژن (DCSH1) توسعه جنینی طبیعی دریچه میترال (یکی از دریچه های کنترل جریان خون در قلب) را مختل می کند. به گزارش پژوهشکده مجازی بیوتکنولوژی پزشکی و به نقل از Susan Slaugenhaupt (دانشیار مغز و اعصاب در مرکز تحقیقات ژنتیک انسانی در بیمارستان عمومی ماساچوست و دانشکده پزشکی هاروارد و یکی از دانشمندان اصلی که در تحقیقات این گروه مشارکت داشت): این کار به درک مسیر تنظیم رشد و توسعه دریچه ها کمک کرد. اولین گام محققان مرتبط ساختن MVP به یک منطقه در کروموزوم 11 انسان در DNA گروهی از بستگان مبتلا به اختلال قلب بود. دانشمندان با توالی یابی آن منطقه از DNA توانستند جهش درDCSH1 را به MVP نسبت دهند. محققان برای درک تغییری که توسط نسخه جهش یافته DCSH1 در عملکرد های بیولوژیک طبیعی ایجاد می کند، به دو مدل حیوانی (zebrafish و موش) تمایل پیدا کردند. کاهش سطح بیان نسخه DCSH1 در zebrafish منجر به رشد غیر طبیعی قلب شد. به گفته دکتر Slaugenhaupt، در درمان جنین zebrafish با نسخه طبیعی ژن DCHS1 ضایعه ترمیم شد، در حالی که ژن DCHS1 جهش یافته انسانی اینگونه نبود. این یافته شواهد قوی بر این مدعا است که عملکرد نرمال DCHS1 توسط جهش مختل می شود. محققان برای درک عملکرد طبیعی DCHS1 در دریچه ها، ژن ها را در موش حذف کردند. موش ها در حالی بدنیا آمدند که بافت همبند بیش از حدی در دریچه میترال داشتند. این دریچه ها دراز، ضخیم و به دهلیز چپ افتادگی داشتند ( شبیه آن چیزی که در بیماری های انسانی مشاهده می شود). دانشمندان پس از آن بافت همبند اضافی را برای خطاهایی تکاملی بررسی کردند. این خطاهای تکاملی باعث افتادگی دریچه میترال و نارسایی در موش بالغ می شود. به گفته دکتر Slaugenhaupt، DCHS1 اولین ژن دخیل در رایج ترین شکل از MVP است که در سندرم های دیگردرگیر نیست، MVP شایع ترین دلیل جراحی در ترمیم دریچه میترال است. دکتر Slaugenhaupt گفت: که این تحقیقات یک همکاری بین رشته ای بین متخصیص ژنتیک انسانی، تصویربرداری قلب، مدل سازی zebrafish و زیست شناسی رشدی با مدل موش بوده است که با کمک مالی بنیاد Leducq انجام گرفته است.

منبع : Vimb

عملکرد عوامل رونویسی متاثر از شکل آنهاست

عملکرد عوامل رونویسی متاثر از شکل آنهاست





عملکرد عوامل رونویسی متاثر از شکل آنهاست
خاک رس را می توان برای طیف وسیعی از اشیاء از قبیل فنجان، بشقاب و یا آجر استفاده کرد. به طور مشابه، پروتئین ها نیز می توانند ساختار خود را تغییر داده و در نتیجه عملکرد و فعالیت خود را سازگار کنند.

به گزارش پژوهشکده مجازی بیوتکنولوژی پزشکی، محققان موسسه ژنتیک مولکولی ماکس پلانک در برلین، تعددای از پروتئین ها را برای تغییراتی که فعالیت ژن را کنترل (به اصطلاح عوامل رونویسی) می کنند، مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. محققان در نتیجه کشف کردند که DNA شکل و فعالیت گیرنده گلوکوکورتیکوئید را تغییر می دهد، آنها همچنین تعیین کردند که چگونه دمین های مختلف با مولکول های دیگر در ارتباط هستند. بعلاوه، مسیری که دمین های پروتئینی به هم متصل می شوند به عنوان نتیجه ای از ادغام اسیدهای آمینه در زنجیره پروتئین نیز تغییر می کند و به عبارتی ژن ها با درجات مختلف رونویسی می شوند.
عوامل رونویسی مسئول بیان ژن های صحیح و در نتیجه تولید مقدار مناسبی از پروتئین می باشند. آنها در نزدیکی ژن به بخش های خاصی از DNA (به عنوان مثال پروموتر) متصل می شوند. با این حال، عوامل رونویسی به عنوان یک سوئیچ روشن / خاموش عمل نمی کنند بلکه بیشتر شبیه به کنترل کننده تعداد نسخه ها هستند که این اجازه را می دهد تا بیان ژن به دقت کنترل شود.
به عنوان مثال،گیرنده گلوکوکورتیکوئید یک عامل رونویسی است که طی روزه داری توسط هورمون کورتیزول  فعال می شود، این کار منجر به تولید گلوکز در کبد می شود.  همچنین به علت اثرات ضد التهابی، نقش مهمی در درمان بیماری های ناشی از بیش فعالی سیستم ایمنی (از قبیل آلرژی ها، بیماری های خود ایمنی و آسم) دارد. سیگنال های مختلفی فعالیت آن را تعیین می کنند که دو مورد از آنها عبارتند از یک: DNA،که گیرنده گلوکوکورتیکوئید به منظور تنظیم ژن به آن متصل می شود وسیگنال دوم: ادغام اسیدهای آمینه اضافی در پروتئین است.
محققان ماکس پلانک در برلین به این مطالعه پرداختندکه چگونه این دو سیگنال دارای این اثر می باشند که توسط گیرنده گلوکوکورتیکوئید ژن ها تنظیم شوند و چگونه آنها برقدرت تنظیم تاثیر می گذارد. به گفته دکترSebastiaan H. Meijsing (از محققان موسسه ژنتیک مولکولی ماکس پلانک): یافته های ما نشان می دهدکه DNA تنها یک نوار غیر فعال که می تواند توسط پروتئین ها متصل شود، نیست. در عوض DNA شکل پروتئین ها را تغییر و در نتیجه ارتباط بین دمین های مختلف پروتئین را تغییر می دهد. در این مسیر، گیرنده گلوکوکورتیکوئید می تواند فعالیت خود را با ژن ها سازگار کند.
علاوه بر این، انواع دیگری از گیرنده های گلوکوکورتیکوئید وجود دارند واین زمانی رخ می دهد که زنجیره اصلی RNA دوباره تغییر می کند. در طول این فرایند (که به عنوان Alternative Splicingشناخته می شود) ماژول های اضافی می توان به زنجیره اسید آمینه در پروتئین اضافه شود. این اصلاحات مسیری را بوجود می آورد که در آن بخش های مختلف گیرنده گلوکوکورتیکوئید به یکدیگر متصل می شوند. به عنوان یک نتیجه، ژن های مختلف می تواند با درجات مختلف رونویسی شوند.
Meijsing می گوید: عوامل رونویسی مانند آفتاب پرست ها هستند که می توانند ظاهر خود را تغییر دهند و این کار به آنها این اجازه را می دهد تا به سیگنال های مختلف پاسخ داده و با دقت خاصی ژن ها را تنظیم کنند. 


منبع:


Morgane Thomas-Chollier, Lisa C. Watson, Samantha B. Cooper, Miles A. Pufall, Jennifer S. Liu, Katja Borzym, Martin Vingron, Keith R. Yamamoto, Sebastiaan H. Meijsing. A naturally occuring insertion of a single amino acid rewires trancriptional regulation by glucocorticoid receptor isoforms. PNAS, October 2013

منبع : Vimb

کشف پاسخ ضد ویروسی جدید در پستانداران

کشف پاسخ ضد ویروسی جدید در پستانداران





کشف پاسخ ضد ویروسی جدید در پستانداران
بسیاری از عفونت های ویروسی توسط پاسخ ایمنی ذاتی در نطفه خفه می شوند. این روند شامل پروتئین های خاص در درون سلول آلوده می باشد که ویروس و آبشار سیگنالینگ (به اصطلاح پاسخ به اینترفرون) را تشخیص می دهد. این کار یک مکانیسم محافظتی را در سلول های مجاور فعال کرده و اغلب منجر به مرگ سلول های آلوده ابتدایی می شود.

ادامه نوشته

فرایندی جدید برای ساخت غشاهای سلولی مصنوعی

فرایندی جدید برای ساخت غشاهای سلولی مصنوعی




فرایندی جدید برای ساخت غشاهای سلولی مصنوعی
محققین با ساخت غشاهای سلولی مصنوعی سعی دارند تا به فهم بهتر عملکردهای غشای سلولی طبیعی برسند و به این منظور با استفاده یک دستگاه میکروسیال موفق به ساخت وزیکول هایی با دولایه غشایی شده اند.

به گزارش بنیان به نقل از sciencedaily، غشاهای دربرگیرنده و داخلی سلول در بسیاری از عملکردهای سلول دخالت دارند. آن ها عملکردهای متابولیکی متنوع سلولی  را جدا می کنند، مواد ژنتیکی را بخش بندی می کنند و با فعالیت های بیوشیمیایی سلولی جداگانه فرایند تکامل را هدایت می کنند. هم چنین این غشاها بزرگترین و پیچیده ترین ساختارهایی هستند که سلول سنتز می کند. شناخت و درک ده ها عملکرد بیوشیمیایی مختلف غشاهای سلولی نیاز به داشتن توانایی ساخت مدل های سینتتیک این ساختارهای چندلایه پیچیده دارد.
دکتر Paegel می گوید: ساختن لایه به لایه غشاها به ما اجازه می دهد سلول های سینتتیک با پیجیدگی های غشایی دلخواهمان  در مقیاس مولکولی و فوق مولکولی بسازیم، ما اینک قادر هستیم ترکیب مولکولی لایه های داخلی و خارجی غشای دو لایه سلولی را کنترل کنیم، حتی می توانیم غشاهای چند لایه ای بسازیم که پوشش هسته سلولی را شبیه سازی می کنند.
محققین یک دستگاه میکروسیالی طراحی کرده اند که شامل یکسری فنجان های میکروسکوپی است که هر کدام یک قطره آب را درون حمامی از روغن و چربی گیر می اندازد، مولکول هایی که غشای سلولی را تشکیل می دهند. این قطرات به دام افتاده آماده هستند تا به عنوان پایه یکسری لایه های لیپیدی عمل کنند.
قطرات آب پوشیده با روغن برای اولین بار در آب فرو برده می شوند. به نحوی که  در محل ارتباط آب/روغن قطره های به دام افتاده برخورد می کنند. دومین لایه لیپیدی قطرات را می پوشاند و آن ها را به وزیکول های تک لایه تبدیل می کند و سپس لایه نهایی چربی روی قطرات به دام افتاده ر سوب می کند و ایجاد وزیکول های دولایه را می کند.

منبع : بنیان

موفقیت پژوهشگران ایرانی در تشخیص زودهنگام و دقیق تورمورهای سرطانی با الگوریتم جدید

موفقیت پژوهشگران ایرانی در تشخیص زودهنگام و دقیق تورمورهای سرطانی با الگوریتم جدید




موفقیت پژوهشگران ایرانی در تشخیص زودهنگام و دقیق تورمورهای سرطانی با الگوریتم جدید
پژوهشگران دانشکده فناوری‌های نوین دانشگاه تبریز، با انجام شبیه سازی‌ برای افزایش دقت در هدف قرار دادن تومورهای سرطانی، موفق به تشخیص تومورهای سرطانی در مراحل اولیه با استفاده از الگوریتم جدید شدند.
ادامه نوشته

همه چيز درمورد علم ژنتيك

همه چيز درمورد علم ژنتيك


ژنتيك علم انتقال اطلاعات از يك سلول به سلول ديگر و از والد به نوزاد است و كه از يك نسل به نسل بعد منتقل مي‌شود و از قديم مورد توجه دانشمندان بوده است.

تصویربه گزارش فارس، علم زيست شناسي، هرچند به صورت توصيفي از قديم‌ترين علومي بوده كه بشر به آن توجه داشته است؛ اما از حدود يك قرن پيش اين علم وارد مرحله جديدي شد كه بعداً آن را ژنتيك ناميده‌اند و اين امر انقلابي در علم زيست شناسي به وجود آورد.
ادامه نوشته

کلونینگ ( Cloning )

کلونینگ ( Cloning )


برای اتصال دو DNA به یکدیگر در آزمایشگاه از آنزیم DNA ligase استفاده میشود DNA ligase آنزیمی است که بین دو نوکلئوتید اتصال فسفودی استر ایجاد میکند. دو نوع DNA ligase وجود دارد یکی T4 DNA ligase که از فاژ T4 استخراج میشود وانرژی لازم برای فعالیت خود را از ATP تامین میکند این آنزیم دوانتهای blunt وهمچنین دوانتهای Cohesive را بهم متصل کند( اتصال فسفودی استر ایجاد میکند). دیگری DNA ligase باکتری E.coli که انرژی لازم برای فعالیت خودراازNAD بدست می آورد و بیشتر برای اتصال انتهاهای Cohesive استفاده میشود.
عمل Ligation طی سه مرحله انجام میگیرد :
در مرحله اول گروه آدنیلیل از ATP ) NAD ) به آنزیم متصل میشود و زنجیره جانبی NH2 اسید آمینه لیزین آدنیله میشودو پیرو فسفات (با آنزیم T4 DNA ligase ) یا نیکو تینامید (با آنزیم E.coli DNA ligase ) آزاد میشود.
در مرحله دوم گروه آدنیلیل به انتهای 5`-P متصل میشود . در مرحله سوم اتصال فسفو دی استر بین گروه هیدروکسیل 3`- OH و گروه فسفوریل آدنیله شده 5` برقرار میشودوAMP آزاد میگردد.



شکل 5- طرز عمل DNA ligase این آنزیم نوکلئوتید ها را از انتهاهای 3`-OH و 5`-P بهم متصل میکند. آنزیم لیگاز توسط NAD ( باکتری ) یا ATP( فاژT4) آدنیله میشود. آنزیم انتهای5`-P را در محل شکاف آدنیله میکندو اتصال فسفودی استر تولید میشود.( Rریبوز و A آدنین)

ادامه نوشته

آموزش PCR

آموزش PCR


PCR یا واکنش زنجیره ای پلیمراز (Polymerase Chain Reaction)، تکنیکی است که با استفاده از آن می توان در مدت زمان کوتاهی قطعه خاصی از مولکول DNA را در شرایط آزمایشگاهی میلیون ها بار تکثیر نمود. این قطعه DNA ممکن است یک ژن، بخشی از یک کروموزوم یا بخش هایی از ژنوم یک موجود باشد.

البته در تکثیر DNA با روش PCR محدودیت هایی نیز وجود دارد که مهمترین آنها اندازه قطعات قابل تکثیر می باشد به طوری که حداکثر اندازه قطعه هایی که با روش PCR معمولی تکثیر می گردد، 5 هزار نوکلئوتید (kb 5) و در روش های بهینه شده تا 20 هزار نوکلئوتید (kb 20) می باشد.


ادامه نوشته

کشف منشاء ماده تاریک ژنومی

کشف منشاء ماده تاریک ژنومی




کشف منشاء ماده تاریک ژنومی
یک تحقیق دونفره (Pugh و Venters) از دانشمندان دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا منجر به دستیابی به یک نقطه عطف مهم در درک منشاء ایجاد ماده تاریک ژنومی شد. این ماده تاریک (که RNA غیر کد کننده خوانده می شود) حاوی نسخه اولیه برای ایجاد پروتئین نمی باشد و این در حالی است که 95 درصد از ژنوم انسان را در بر می گیرد.

ادامه نوشته

مقابله نیش زنبور با ویروس ایدز

مقابله نیش زنبور با ویروس ایدز




مقابله نیش زنبور با ویروس ایدز
ورود سم حشرات به بدن می‌تواند آسیب‌زا یا حتی کشنده باشد؛ اما محققان اخیرا دریافته‌اند که در زهر زنبور ماده‌ای وجود دارد که می‌تواند با قرارگرفتن در یک کپسول نانو به جنگ ویروس HIV برود.

امید می‌رود که با ساخت ژلی از این نانوذرات بتوان از ورود HIV به بدن جلوگیری کرد.

جزئی از زهر زنبور با بسته‌بندی در حباب‌های بسیار کوچک می‌تواند HIV را ضربه فنی کند! دانمشندان با آزمایش سیستم ارسال در بشقاب‌های آزمایشگاهی گزارش می‌دهند که این نانوذرات به ویروس می‌چسبند و بدون تخریب سلول‌ها، آن را نابود می‌کنند؛ فناوری که شاید روزی با آزمون‌های بیشتر از ابتلا به HIV در بعضی افراد جلوگیری کند.

آنتونی گومز (Antony Gomes)، فیزیولوژیست دانشگاه کلکته در هند که کاربرد پزشکی زهرها را مطالعه می‌کند، می‌گوید: «قطعا این روشی بدیع است. گزارش اندکی درباره درمان مبتنی بر زهر علیه ویروس‌ها موجود است. این نوع از پژوهش پتانسیل پیشرفت و توسعه محصولات را دارد.»

پژوهشگر پزشکی، جاشوآ هود (Joshua Hood) از دانشگاه واشنگتن در سینت لوئیس و همکارانش، تاثیر نانوذرات حامل سم را در آزمایشگاه بر HIV آزمودند. ذرات ترجیحا به HIV قفل شدند و محموله خود را تحویل دادند: جزء زهری – سمی با نام ملیتین (melittin) – حفره‌های روی پوشش پروتئینی محافظ HIV را پر کرد و به شکل چشمگیر میزان ویروس‌ها را کاهش داد. این پژوهش در نسخه کنونی آنتی‌وایرال تراپی به چاپ رسیده است.

آن‌ها همچنین جزء زهری را در سلول‌های سالم انسانی آزمایش کردند. اگرچه می‌دانیم ملیتین غشای سلولی را تجزیه می‌کند، این سلول‌های انسانی به خاطر درمان چندان متاثر نشدند زیرا نانوذرات حاوی ملیتین با ساختار‌های محافظی همراه بودند که در خارج آن‌ها نصب شده بود.

این محافظ‌ها مثل ضربه‌گیر عمل می‌کردند تا نگذارند نانوذرات – و به‌ویژه زهر داخل‌شان – با غشای سلولی تماس یابد. این کار به نانوذرات اجازه می‌دهد تا با استفاده از یک سازه قفل – کلید خاص در پوسته پروتئین ویروس چفت شوند و با ویروس‌های بسیار کوچک‌تری پیوند یابند.

به نوشته تارنمای انجمن فیزیک، نویسندگان این مقاله سلول‌های انسانی را از اندام جنسی بانوان انتخاب کردند که معمولا مکان ورود ویروس HIV هستند.

هود می‌گوید این یافته‌ها راه را برای آزمایش بیشتر با هدف بلندمدت ساخت ژلی حاوی این نانوذرات فراهم می‌کند.

برونو سارمنتو (Bruno Sarmento) محقق زیست‌فناوری از دانشگاه پورتوی پرتغال می‌گوید اگر بخواهیم از این دارو استفاده عملی کنیم، هنوز هم باید کارهای بسیاری انجام دهیم: «باید توجه بسیاری به تولید نانوذرات به روشی قدرتمند و همگن کرد تا یکنواختی دارو حفظ شود.» همچنین وی می‌گوید چنین ژلی نیاز به ویژگی‌های چسبنده دارد تا مطمئن شویم که نانوذرات در محل درست باقی می‌مانند و از ورود ویروس به جریان خون جلوگیری می‌کنند.

منبع : عصرایران

کلید ازدواج موفق در ژن‌ها

کلید ازدواج موفق در ژن‌ها




کلید ازدواج موفق در ژن‌ها
محققان دانشگاه برکلی و دانشگاه نورس‌وسترن سرنخ مهمی را در دی ان ای انسان یافته‌اند که بر اساس آن، نوعی ژن عامل تنظیم سروتونین می‌تواند پیش‌بینی کند عواطف افراد چه میزان بر روابطشان تاثیر می‌گذارد.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این نخستین مطالعه‌ای است که ژنتیک، عواطف و رضایت از زندگی مشترک را با هم مرتبط می‌کند.
به گفته رابرت دبلیو لونسون، رهبر ارشد این مطالعه، همواره این معما مطرح بوده که چه عاملی موجب می‌شود همسران با فضای عاطفی در ازدواجشان هماهنگ باشند و این که چرا برخی از زوجین چنین فضایی را نادیده می‌گیرند.
با یافته‌های ژنتیکی جدید، دانشمندان به درک بهتری از میزان اهمیت عواطف برای افراد مختلف می‌رسند.
محققان حاضر در این مطالعه رابطه‌ای را بین تحقق روابط و نوعی ژن یا "آلل" موسوم به 5-HTTLPR یافته‌اند.
تمامی انسان‌ها نسخه‌ای از این نوع ژن را از هر یک از والدینشان به ارث می‌برند.
در این پژوهش شرکت‌کنندگانی که دارای دو آلل کوتاه 5-HTTLPR بودند، زمانی که عواطف منفی از قبیل عصبانیت و تحقیر فراوانی در زندگی‌شان وجود داشت، غمگین‌ترین بودند و زمانی هم که عواطف مثبتی مانند شوخ‌طبعی و علاقه بود، خوشحال‌ترین بودند.
در مقایسه، افراد دارای یک یا دو آلل طولانی از عواطف در ازدواجشان بسیار کمتر آزار می‌دیدند.
یافته‌های جدید به معنی آن نیست که زوج‌های دارای متغیرهای متفاوت 5-HTTLPR ناسازگارند، بلکه به مفهوم آن است که افراد دارای دو آلل کوتاه بیشتر احتمال دارد در یک رابطه خوب بسیار خوشحال شوند و در رابطه‌ای ناخوشایند بسیار رنج ببرند.
به گفته کلودیا ام. هاس از محققان این مطالعه، افراد دارای دو آلل کوتاه از این متغیر ژنی، زمانی که فضای عاطفی خوب است، شکوفا می‌شوند و هنگامی که این فضا بد باشد، پژمرده می‌شوند.
از سوی دیگر افراد دارای یک یا دو آلل طولانی به فضای عاطفی کمتر حساسیت نشان می‌دهند.
به گفته دانشمندان، هیچ یک از این متغیرهای ژنتیکی ذاتا خوب یا بد نیستند و هر یک دارای معایب و مزایای خاص خود است.
شرکت‌کنندگان حاضر به گروهی از 156 زوج‌ میانسال و مسن ‌تر تعلق داشتند که محققان از سال 1989 روابط آن‌ها را بررسی کرده‌اند.
هر پنج سال یک بار، این زوج‌ها به دانشگاه برکلی آمدند تا میزان رضایتشان را از زندگی زناشویی گزارش کرده و در آزمایشگاه با یکدیگر تعامل برقرار کنند، در حالی که محققان مکالمات آن‌ها را بر اساس حالت‌های چهره، زبان بدنی، لحن صدا و نوع بحث کدبندی می‌کردند.
اخیرا، 125 زوج از شرکت‌کنندگان تحت مطالعه نمونه‌های دی ان ای را ارائه داده‌اند و محققان ژنوتیپ آن‌ها را با سطوح رضایتشان از زندگی زناشویی و تنور عاطفی‌شان از تعاملات در آزمایشگاه مطابقت دادند.
برای همسران دارای دو آلل کوتاه 5-HTTLPR، که 17 درصد همسران حاضر را تشکیل می‌داد، محققان دریافتند که یک رابطه قوی بین لحن عاطفی مکالماتشان و احساسشان در خصوص ازدواجشان وجود داشت.
برای 83 درصد از همسران با یک یا دو آلل، کیفیت عاطفی بحث‌هایشان دارای رابطه اندکی یا صفر با رضایت زناشویی‌شان بود.
ارتباط بین ژن‌ها، عاطفه و رضایت زناشویی به ویژه در خصوص بزرگسال‌های مسن‌تر صدق می‌کرد.
دانشمندان بر این باورند که در اواخر زندگی درست مانند آغاز طفولیت، افراد نسبت به اثرات ژن‌هایشان آسیب‌پذیر هستند.
جزئیات این مطالعه در Emotion منتشر شد.

منبع : ایسنا

مهندسي ژنتيک چيست؟


مهندسي ژنتيک چيست؟





رمزهاي شيمياي بنيادي هستند که طبيعت فيزيکي موجودات زنده را تعيين مي کنند . ژ نها مسوول ساخت DNA هستند و DNA کنترل کننده سلول است که نحوه گسترش سلول را در تمام جهات تعيين مي کند .
مهندسي ژنتيک يا Biotech روابطي است که منجر به ايجاد تغيير در ماده ژنتيکي( DNA )موجودات به روشي مي شود که هرگز در طبيعت رخ نمي دهد زيرا نه انتخاب طبيعي و نه موتا سيون باعث پديد آمدن ژنهاي طراحي شده انجام مي دهيم به اثرات کوتاه مدت - که ممکن است ظاهرامفيد باشد -پي ببريم ولي از اثرات طولاني مدت آنها واقعا بياطلاعيم .

ادامه نوشته